🐱 Nalewka Z Muchomora Na Stawy

Jako płukankę (np. do płukania jamy ustnej) – 1 łyżkę nalewki rozcieńczamy w 1/2 szklanki wody. Nierozcieńczoną nalewkę stosujemy na zmiany skórne. Może posłużyć nam również jako wcierka na bolące stawy i mięśnie. Wrotycz jest rośliną, która niegdyś była powszechnie stosowana. Ten pospolity i znany każdemu grzyb ma na swoim koncie długą historię użytkowania przez człowieka, a to kropnąć niechciane muchy, które przypałętały się pod strzechę, a to lekko sobie przyćpać dla „lepszego i zdrowszego snu” a w końcu natrzeć nalewką bolące stawy. Muchomor czerwony (Amanita muscaria) to niezwykły i Nalewka z orzecha włoskiego. Składniki: 1 litr alkoholu domowej roboty np. brandy, bimber ew. ½ litra spirytusu i ½ litra przegotowanej wody 30 małych zielonych orzechów włoskich ¾ szklanki brązowego cukru. Posiekać orzechy, zasypać cukrem i odstawić na kilka dni aby puściły soki. Stosowanie i dawkowanie. Nalewka bursztynowa nie nadaje się raczej do picia, nie jest smaczna – w zasadzie wyczuwa się w niej tylko spirytus. Zaleca się stosowanie po kilka kropli, maksymalnie raz dziennie w okresie choroby. Na kaszel, grypę czy przeziębienie należy rozprowadzić ją w wodzie lub ciepłej herbacie. 2 łyżki oliwy z oliwek. Liść laurowy, ziele angielskie, pieprz, sól, kminek, kolendra. W garnku rozgrzać oliwę, wrzucić pokrojona cebule i przyprawy. Podsmażyć na małym ogniu. Dodać pokrojoną w plastry marchewkę i brukiew. Wymieszać, zalać wodą i dodać pokrojone ziemniaki i przyprawy. Gotować na małym ogniu 30 minut. 6. Kawa. Wypijanie kilku filiżanek kawy dziennie, gdy cierpimy na bóle stawów, może bardzo pogorszyć naszą sytuację. Kofeina, której kawa zawiera znaczne ilości, powoduje wypłukiwanie z organizmu niezbędnych witamin i minerałów, jednocześnie zwiększając uczucie bólu oraz stan zapalny. Żel na stawy z ekstraktem z Muchomora KF Żel przynosi ulgę w dolegliwościach bólowych, odżywia i poprawia stan stawów. Regularne stosowanie pomaga zadbać o kondycję stawów. Stymuluje aktywną regenerację, zapobiega rozwojowi procesów destrukcyjnych i starzeniu się komórek. Szczelnie zamykanego i czystego słoika. Dobrej jakości octu jabłkowego lub podobnego, który wzmocni działanie ambrozji. Ja użyłem octu z soku brzozy, bo taki sobie zrobiłem. Do słoika sypiemy 10g suszonych muchomorów czerwonych. Grzyby nie powinny być mocno rozdrobnione wystarczy, że będą połamane na spore kawałki. Sposób użycia: Wskazane jest wcieranie nalewki w bolące miejsca na naszym ciele, mowa o stawach lub mięśniach. Można też pić nalewkę – dodać 2-3 krople do szklanki z wodą i wypijać przed posiłkami do 2-3 razy na dzień. Jednak należy mieć na uwadze, że nie należy korzystać z jednej sporządzonej nalewki przez okres dłuższy MST9. Wideo: Co robi muchomor do leczenia alkoholem: lecznicze właściwości nalewek, recenzje Wideo: Amanita Muscaria (Fly Agaric) Tincture Zawartość: Skład i wartość nalewki z alkoholu muchomorowegoLecznicze właściwości nalewki alkoholowej muchomoraCo leczy nalewkę z alkoholu muchomorowegoJak gotować nalewkę na muchomor z alkoholemPrzepis 1: z fermentacją grzybowąPrzepis 2: Napar z grzybówCechy stosowania nalewki z alkoholu muchomorowegoJak zastosować nalewkę muchomora na alkohol z rakaStosowanie nalewki alkoholowej z muchomora na stawyZasady stosowania naparu z muchomora na alkoholZewnętrznieWewnątrzPrzedawkowaćObjawy zatruciaPierwsza pomocPrzeciwwskazania do stosowania nalewki alkoholowej z muchomoraWniosek Nalewka Amanita na alkohol to niezwykły, ale bardzo przydatny lek. Medycyna tradycyjna uważa, że ​​muchomor jest w stanie wyleczyć najpoważniejsze choroby, jednak konieczne jest przygotowanie i stosowanie nalewki zgodnie ze wszystkimi i wartość nalewki z alkoholu muchomorowegoUważa się, że trujący grzyb Amanita nie nadaje się do jedzenia - tylko niektóre jego odmiany mogą być używane do gotowania po starannym przetworzeniu. Jednak ten toksyczny grzyb ma wysoką wartość leczniczą, na bazie czerwonego lub szaro-różowego muchomora przygotowuje się nalewkę alkoholową, która ma wiele przydatnych właściwości naparu alkoholowego wynikają z jego składu. Nalewka Amanita zawiera:chityna;olejki eteryczne;enzymy trawienne;ksantyna i betanina;triprescyna;pigment muskarufiny;alkaloidy muskaryna, muskarydyna i muscymol;cholina;toksyczny kwas te stosowane w żywności, zwłaszcza alkaloidy i kwas ibotenowy, mogą powodować ciężkie zatrucia i halucynacje. Ale w połączeniu z alkoholem i w minimalnych dawkach muchomor nabiera właściwości leczniczych - toksyny w nieszczęśliwych stężeniach leczą organizm i pomagają zwalczać procesy zapalne i ciężkie choroby przewlekłe. Lecznicze właściwości nalewki alkoholowej muchomoraOstrożnie i dozując nalewkę na muchomor:Ma wyraźne działanie bakteriobójcze i przeciwzapalne;ma łagodne działanie przeciwbólowe;pozytywny wpływ na metabolizm;wzmacnia układ odpornościowy i pomaga leczyć wirusy i przeziębienia;poprawia krążenie krwi i pozytywnie wpływa na stan układu rozrodczego;Poprawia kondycję Tradycyjna medycyna uważa nalewkę z alkoholu muchomorowego za skuteczny środek przeciwnowotworowy. Lek można stosować w leczeniu raka, chociaż infuzja alkoholowa jest stosowana tylko za zgodą lekarza i jako terapia leczy nalewkę z alkoholu muchomorowegoZaleca się stosowanie nalewki na bazie muchomora przy następujących dolegliwościach: z onkologią w początkowych stadiach choroby;z dolegliwościami zapalnymi stawów - reumatyzmem, zapaleniem korzonków nerwowych, zapaleniem stawów;z cukrzycą;z padaczką;ze stwardnieniem;z impotencją i obniżonym libido;w okresie menopauzy;ze spadkiem widzenia i zapalnymi chorobami oczu;z dolegliwościami skórnymi, którym towarzyszy świąd i napar na muchomor jest w stanie złagodzić stan zapalny nerwów i złagodzić ból, dlatego narzędzie jest często używane przy próchnicy i zapaleniu gotować nalewkę na muchomor z alkoholemNajważniejszą rzeczą, o której musisz pamiętać przed przygotowaniem produktu leczniczego, jest to, że surowo zabrania się używania śmiertelnie trujących muchomorów do tworzenia nalewek na alkohol. Napar alkoholowy można przygotować z czerwonego muchomora, a także stosunkowo nieszkodliwego szaro-różowego, Cezara, jajowatego i samotnego gatunku. Należy jednak zrezygnować ze stosowania królewskich, perłowych, panterowych i białych muchomorów - oparty na nich napar nie przyniesie żadnych korzyści, ale będzie bardzo niebezpieczny. Istnieje kilka ogólnych zasad i zaleceń dotyczących przygotowania nalewki leczniczej:Aby stworzyć lek, wybiera się młode lub dorosłe owocniki, które nie są uszkodzone przez owady, w lesie pozostawia się stare i zgniłe przygotowania nalewek na alkohol stosuje się głównie czapki grzybowe; zawierają więcej potencjalnie użytecznych substancji niż w może być zrobiona z suszonego muchomora, ale częściej używa się świeżych krojenia grzybów używa się jednorazowej deski do krojenia i plastikowego noża, po przygotowaniu produktu leczniczego są one należy zbierać w celu przygotowania leku wyłącznie na terenach czystych ekologicznie. Zbiórkę należy przeprowadzić tylko w ciasnych gumowych rękawicach; podczas obróbki i krojenia grzybów konieczne jest również używanie rękawiczek i staranie się nie wdychać zapachu 1: z fermentacją grzybowąDo użytku wewnętrznego napar z muchomora na alkohol jest zwykle przygotowywany według złożonej receptury polegającej na fermentacji miazgi grzybowej. Przepis wygląda następująco:świeże muchomory miażdży się zaraz po zebraniu i ubija szczelnie w małych szklanych słoikach, nie więcej niż 500 ml;banki są owinięte w plastikowe torby i zakopane na 30-40 dni w ziemi;po tym czasie pojemniki są wyjmowane z ziemi - muchomor musi zostać sfermentowany, natomiast płyn gromadzi się na dnie puszki, a posiekany miazg sam unosi muchomory są filtrowane przez gęstą gazę, pozostawiając tylko czysty sok, w równych proporcjach rozcieńczony alkoholem lub 2: Napar z grzybówInny przepis pozwala obejść się bez fermentacji - szybciej i łatwiej przygotować ją do nalewki. Jednak można go również stosować do okładów zewnętrznych i wcierania, do stosowania wewnątrz takiego leku prawie nigdy nie używa jak w poprzednim przepisie, świeży muchomor jest dokładnie papkę umieszcza się w małym szklanym słoju i wlewa wódką, przykrywa miazgę grzybową 1 cm od jest szczelnie zamykany pokrywką i czyszczony przez 2 tygodnie w ciemnym i suchym upływie terminu nalewka jest gotowa do użycia, przy jej pomocy można leczyć dolegliwości skóry i Nalegając na muchomory, można użyć nie tylko miazgi, ale także wyciśniętego soku, w którym to przypadku rozcieńcza się go w równych proporcjach z wódką. Dozwolone jest również nie mielenie muchomora, ale po prostu krojenie ich na małe kawałki, ale konieczne będzie naleganie na lek przez ostatnie 40 na muchomory, dopuszczalne jest stosowanie suszonych owocników. Ale w przypadku nalewek z fermentacją grzyby są używane tylko stosowania nalewki z alkoholu muchomorowegoLek Amanita jest stosowany w leczeniu wielu dolegliwości. Jednak szczególnie interesujące jest stosowanie nalewek w chorobach onkologicznych i zastosować nalewkę muchomora na alkohol z rakaSubstancje czynne w składzie muchomora w niewielkich dawkach są w stanie aktywować organizm w walce z onkologią. Nałóż nalewkę na muchomor z rakiem w następujący sposób:W ciągu 20 dni kilka kropli leczniczej nalewki dodaje się do szklanki ciepłej wody i wypija na krótko przed dnia tylko 2 krople leku rozcieńcza się w wodzie, następnego dnia dodaje się 2 kolejne krople i tak dalej, aż całkowita objętość wyniesie 20 dawka zaczyna się zmniejszać - w ten sam sposób codziennie zmniejszając ilość nalewki o 2 rozpoczęciem leczenia nalewką z muchomora należy skonsultować się z lekarzem i uzyskać pozwolenie na prowadzenie terapii. W żadnym przypadku raka nie można leczyć wyłącznie nalewką z muchomora, powinna ona stać się jedynie dodatkiem do oficjalnych Zaleca się stosowanie nalewki na muchomor w leczeniu raka w pierwszych stadiach - zaawansowaną chorobę należy leczyć metodami nalewki alkoholowej z muchomora na stawyKolejnym obszarem zastosowania niezwykłego leku jest leczenie reumatyzmu, artretyzmu i korzonków nerwowych. Przy dolegliwościach stawów zwykle wykonuje się okłady z nalewką muchomora. Procedura jest bardzo prosta:złożoną gazę lub czystą szmatkę zwilżyć roztworem alkoholu;nałożony na bolesne miejsce;owinięte folią i pokryte ciepłym wełnianym przytrzymać kompres przez godzinę, następnie go zdjąć i dokładnie umyć skórę mydłem i wodą. Musisz kontynuować leczenie przez 5 dni, a następnie zrobić sobie przerwę na 1-2 stosowania naparu z muchomora na alkoholPonieważ nalewka na toksycznych grzybach pozostaje potencjalnie niebezpiecznym środkiem, ważne jest, aby podczas jej stosowania przestrzegać pewnych zasad. Dotyczy to nie tylko wewnętrznego, ale także zewnętrznego zastosowania użytku zewnętrznego lek przenika do tkanek przez skórę. Efekt jest słabszy niż przy stosowaniu wewnętrznym, ale przedawkowanie jest nadal niemożliwe do balsamy i okłady z nalewką muchomora można tylko pod warunkiem, że skóra nie ma otwartych ran i innych urazów. Wlew leczniczy stosuje się do leczenia nie dłużej niż 5 kolejnych dni, wtedy należy zrobić sobie przerwę, aby nadmiar substancji toksycznych nie kumulował się w organizmie. Trzymaj kompres z nalewką grzybową na ciele nie dłużej niż godzinę, w przeciwnym razie toksyczne substancje zawarte w leku będą zdjęciu kompresu skórę należy dokładnie umyć, a gazę lub chusteczkę stosowania leku wewnętrznie ważne jest przestrzeganie minimalnej dawki i nie stosowanie nalewki zbyt długo z leczenie muchomorem stopniowo - najpierw trzeba użyć dosłownie kilka kropli nalewki dziennie. Dawkowanie jest stopniowo zwiększane, jednak maksymalna ilość wlewu nie powinna przekraczać 20 kropli należy zażyć krótko przed jedzeniem, około 15 minut. Nie zaleca się picia nalewki po jedzeniu ani spożywania jej w stanie silnego zmniejsza się przy stosowaniu nalewek, również stopniowo, gdy dzienna dawka wynosi 20 kropli, dzienna ilość leku zaczyna się zmniejszać o 2 krople alkoholowa jest koniecznie rozcieńczana wodą przed użyciem, w czystej postaci nie można jej przy bardzo ostrożnym stosowaniu leku nie wyklucza się przypadkowego przedawkowania nalewki leczniczej. Aby zapobiec śmiertelnym skutkom, należy podjąć pilne działania przy pierwszych objawach zatruciaOznaki przedawkowania są dość oczywiste. Obejmują one:nudności i wymioty;ból brzucha i biegunka;zwiększone wydzielanie śliny i pocenie się;zaburzenia mowy i pobudzenie nerwowe;zwężenie przypadku ciężkiego zatrucia mogą wystąpić halucynacje, nie wyklucza się pomocObjawy negatywne pojawiają się 1-2 godziny po użyciu nalewki. Kiedy pojawią się pierwsze niepokojące objawy, należy wezwać lekarza, a przed jego przybyciem podjąć następujące działania:wypić co najmniej 2 litry wody i wywołać odruch wymiotny, aby usunąć z organizmu niektóre toksyczne substancje;weź silny i szybki środek przeczyszczający, aby oczyścić jelita;w przypadku poważnego zepsucia przyjmij pozycję poziomą i nie wykonuj gwałtownych Surowo zabrania się stosowania leków, które zatrzymują biegunkę i wymioty podczas zatrucia nalewką - wpłynie to negatywnie na stan zdrowia, ponieważ substancje toksyczne nie będą w stanie opuścić do stosowania nalewki alkoholowej z muchomoraNie każdy może stosować lek nawet w minimalnych dawkach. Aby odmówić nalewki z muchomora, konieczne jest:z niewydolnością serca i przewlekłymi dolegliwościami żołądkowymi;z niewydolnością nerek i wątroby;z krwawieniem wewnętrznym;w czasie ciąży i jest stosowanie naparu alkoholowego muchomora tylko dla dorosłych - dla dzieci poniżej 18 roku życia stosowanie leku jest surowo stosowanie nalewki alkoholowej jest zabronione na otwarte rany i wrzody, świeże oparzenia i otarcia. Przestań stosować produkt, jeśli po okładach i balsamach pojawiły się zaczerwienienia i podrażnienia, a bolesne odczucia tylko się z muchomora na alkohol pomoże w leczeniu poważnych dolegliwości. Ale musisz go bardzo ostrożnie przygotować i używać, narzędzie pozostaje bardzo niebezpieczne i może powodować pogorszenie stanu zdrowia. Bóg ekstazy ODYN podróżował przez świat na swoim koniu, w pewnej chwili zaczął gonić go Diabeł. Aby uniknąć spotkania Odyn tak bardzo poganiał swojego konia, aż temu z pyska zaczęła lecieć piana z krwią. W miejscu gdzie z pyska jego konia kapała piana, tam wyrastały piękne krwisto czerwone grzyby z białymi plamkami na kapeluszach, grzyby te zwą się Amanita muscaria. Muchomor dla szamana to najbardziej święty z grzybów, druidzi na całym świecie spożywają muchomory aby połączyć się ze światem duchów czy natury. Za pomocą grzybów Szaman przygotowuje się do podróży w zaświaty i za ich pomocą łączy się z duchami, aby odnaleźć prawdę lub przyczynę choroby. Grzyby są ściśle połączone z drzewami i żyją z nimi w doskonałej symbiozie, są połączone ze sobą poprzez grzybnię na całym świecie, taka sieć istnieje na całej naszej planecie. Za pomocą grzybni rośliny i szamani potrafią się ze sobą komunikować na bardzo dalekie odległości nie tylko w naszym ale we wszystkich równoległych wymiarach. Do dziś istnieją wśród botaników i antropologów spory o to czym tak naprawdę była Soma, lub zaratursiańska Haoma, czyli prastara roślina z okresu wedyjskiego, opisana jako napój bogów, eliksir życia i wszelkiego poznania. Roślina której działanie związane jest z nieśmiertelnością oraz ze stanem „czystej, najwyższej świadomości” roślina łącząca człowieka z samym Bogiem. Postanowiłam, że zdradzę wam sekret skrywany od wieków przed zwykłymi śmiertelnikami, właściwie to tajemnica ta, dla każdego „szukającego” człowieka nie jest aż tak wielką tajemnica albowiem składając fakty można się łatwo domyślić, że eliksirem dającym nieśmiertelność, umożliwiającym wyłączenie ziemskiego rozumienia i tym samym połączenia z wyższym, boskim perceptem jest właśnie muchomor czerwony –Amanita muscaria. MUCHOMOR CZERWONY, POSPOLITY Amanita Muscaria Inne nazwy: wapaq, soma, hamoa, marymuch, muchomor prawdziwy, muchajer, muchorówka, muszorka, muchotrutka, muchar czerwony, muchoraj Nie ulega najmniejszej wątpliwości, że muchomor czerwony jest jednym z najbardziej fascynujących obiektów badań etnofarmakologicznych i antropologicznych. Amanita muscaria należy do najstarszych orgiastycznych środków rytualnych wykorzystywanych przez człowieka. Wybitny badacz Robert Gordon Wasson w swojej dwutomowej epopei „Russian, mushrooms and history” argumentował, że sakralne użycie muchomora czerwonego sięga już 8000 lat Oficjalnym dowodem naukowym przedstawiającym kult muchomora było odkrycie rosyjskiego archeologa N. Dikowa z 1967 roku. Na wschodnim brzegu rzeki Pegtymel na Czukotce Rosjanin odkrył rysunki, które przedstawiają zarówno wizerunki muchomora, jak i szkice postaci (głównie kobiecych), które na głowie lub nad głowami trzymają Amanity. Rysunki datowane są na okres schyłku epoki kamienia lub początek epoki brązu około 1000 lat Wasson twierdzi, że przedstawiają one „muchomorowe dziewczęta” lub „muchomorowych ludzi” – istoty, które pojawiają się podczas wizji wywołanych działaniem grzyba. Ryciny sugerują także, że mogły być odzwierciedleniem plemiennego rytuału. Szamanka z Kamczatki podczas rytualnego użycia muchomora czerwonego. Pierwotnych źródeł użycia muchomora szukać należy na Syberii oraz terenach sąsiadujących, w tym w Europie. Pierwsze raporty o intoksykacji muchomorem pochodzą z 1658 roku, w którym polski zesłaniec Adam Kamieński-Dłużyk wspomniał o pijanych od muchomora mieszkańcach zachodniej Syberii. Potem można było natknąć się na wiele wzmianek o czerwonym grzybie, ale niestety były to opisy zawężone z racji zanikających już tradycji plemiennego spożywania muchomora wśród prastarych ludów. Postępująca kolonizacja sowiecka w znaczącym stopniu przyczyniła się do zatarcia tej niezwykłej i ważnej tradycji. Rytualna aplikacja Amanita muscaria różniła się w zależności od plemion i ich zwyczajów, w niektórych świętego grzyba mogli spożywać wszyscy w niektórych tylko szamani. Kobiety do rytuału dopuszczane były sporadycznie, chyba że to kobieta była szamanką. Budda też nie ukrywa „muchomurowego” kultu… Szamani więc używają go od wieków, za jego pomocą wchodzą w czysty bezosobowy stan świadomości, w najwyższe pogłębienie kontaktu z matką ziemią. Za wzmocnienie swoich sił witalnych, na leczenie siebie oraz innych, zaglądanie w przeszłość oraz w przyszłość, podróże do innych wymiarów, kontakty z duchami natury, z przodkami oraz istotami pozaziemskimi. Muchomor jest w stanie dać odpowiedź na każde pytanie. Muchomory przez niektórych szamanów spożywane są również na surowo, gdyż ich zażyłość ze świętymi grzybami jest tak duża, że toksyczny składnik zwyczajnie im nie szkodzi. Najczęściej jednak używa się go wysuszonego na słońcu lub nad ogniskiem. Zbiór również rządzi się swoimi prawami i odbywa się z reguły w lipcu i sierpniu, wtedy bowiem koncentracja składników czynnych jest najbardziej odpowiednia. Muchomory najlepiej zbierać zawsze z tego samego miejsca, bardzo dużą magiczną moc ma późniejsze spożywanie je w miejscu w którym zostały zebrane, bądź w tym samym lesie. Metod suszenia jest kilka. Zazwyczaj suszone są na specjalnie rozpalonym rytualnym ogniskiem, czasami rozwieszone na sznurku, a czasami na ziemi, wtedy nabierają największej, specjalnej mocy. Konsumpcja muchomora także rozgałęzia się na kilka rodzajów i różni się w zależności od tradycji plemiennej. Przeciętną dawką są trzy kapelusze – jeden duży i dwa mniejsze, ale często ilość ta wzrasta kilkukrotnie jeśli ceremonia jest ukierunkowana na konkretny cel. Główny aktywny składnik muchomora czerwonego – muscymol nie jest metabolizowany przez organizm człowieka i w niezmienionej formie wydala się go z moczem. Dzięki tym właściwościom wśród syberyjskich plemion wykształcił się obyczaj picia moczu osoby odurzonej muchomorem, gdyż w ten sposób można było cieszyć się efektami działania grzyba wielokrotnie. Ten sposób jest w niektórych plemionach praktykowany do dzisiaj. Boską molekułą jest muscymol, efekt dekarboksylacji kwasu ibotenowego. To właśnie kwas ibotenowy jest toksyczny i może wywołać zatrucie pokarmowe, któremu towarzyszy biegunka, wymioty, dreszcze i silne bóle brzucha. Jego zawartość szacuje się na 0,03-1% w świeżej masie grzyba. Jest jednak nietrwały i pod wpływem suszenia przechodzi w panterynę (muscymol). Dlatego staranne wysuszenie grzyba powinno znacznie zredukować ryzyko nieprzyjemnych objawów. Oprócz wyżej wymienionych w śladowych ilościach w muchomorze występuje pochodna izoksazolu – muskazon. Muscymol w ujęciu farmakologicznym powoduje hipnagogiczne halucynacje, które mogą przypominać świadome śnienie. Panteryna jest selektywnym agonistą receptora GABA-A. Po spożyciu występują stany euforii, błogości i spokoju. Ponadto wykazuje działanie przeciwbólowe, głęboko relaksujące ciało, co przejawia się wrażeniem snu na jawie lub poczuciem znalezienia się poza ciałem (OoBE). Po zażyciu boskiego grzyba często występuje dialog wewnętrzny, możliwość rozwiązania wszelkich problemów. Zdolność logicznego i błyskotliwego myślenia i klarowności jest znacznie zwiększona. Osobę napełnia uczucie szczęścia, spokoju, chęć tańca, śpiewania, kontemplacji natury. Ponadto podczas barwnych wizji nadchodzi okazja wyciągnięcia ważnej nauki na temat określonej sfery życia. Uczestnicy ceremoniałów mogą przejść symbolicznie swoją śmierć, narodzić się na nowo lub przeżyć osobliwą inicjację zależną od wierzeń religijnych. Osoba odurzona grzybem spotyka różnej maści istoty, które przybierają najróżniejsze kształty, duchy potrafią zapewniać ochronę, a także pomagać zrozumieć zawiłe korelacje głębszej rzeczywistości ze światem fizycznym, ale uwaga bo mogą również naigrywać się z ludzi i wprowadzać ich w niebezpieczne miejsca i w pułapki. Malowidła ścienne w świątyni Lukhang ilustrują życie jednego z wielkich mistrzów Dzogchen. Mogą one wskazywać na kult muchomora czerwonego wśród legendarnych buddystów. Wedy wyraźnie wspominają, że Soma rosła w górach. Na poziomie fizjologicznym mogą wystąpić uczucia senności, spokoju lub ekscytacji połączonej ze znaczącym przypływem energii oraz utrata równowagi, powiększone źrenice, szkliste spojrzenie, ściekająca wydzielina z nosa, czy zmiany w postrzeganiu ciała. Wszystkim powyższym efektom mogą towarzyszyć problemy żołądkowe objawiające się nudnościami i nieprzyjemnym mrowieniem. Oprócz tego dochodzą drżenia mięśni zwiększona perspiracja skóry (pocenie się), a przy dużych dawkach nawet delirium. Kościół katolicki doskonale zna muscarii, można go znaleźć na szatach księży oraz w architekturze budynków kościelnych oraz w Watykanie. Koniecznie należy wspomnieć, że chemiczny potencjał, a więc efekty cielesne i psychiczne muchomora mogą bardzo różnić się w zależności od czasu, miejsca zbioru i odmian oraz od organizmu, bowiem każdy reaguje indywidualnie na aktywne składniki zawarte w muscarii, także działanie grzyba może być skrajnie różne w zależności od psychologicznego indywidualizmu. Generalnie wszystkie partie muchomora wywierają działanie, ale używa się tylko kapeluszy. Efekty po oralnym przyjęciu grzyba wahają się średnio w przeciągu 30-120 minut od przyjęcia, a czasowy zakres działania oscyluje w granicach 5-10 godzin, choć w głównej mierze zależy to od dawki (lekki 1-5 g. średni od 5 do 10 g. mocny od 10 do 30 g.) Przyjęcie świeżego niewysuszonego surowca nasila efekty cielesne i zwiększa ryzyko zatrucia pokarmowego. Wiele zależy też od indywidualnych możliwości organizmu do dekarboksylacji kwasu ibotenowego w muscymol. Przyjęty oralnie kwas ibotenowy aktywny jest w ilości 50-100 mg, natomiast w przypadku muscymolu wystarczy już 10-15 mg. Ale tak naprawdę nie ma się czego obawiać na świecie nie odnotowano dotąd ani jednego śmiertelnego przypadku zatrucia amanitą muscarią, co najwyżej spędzicie troszkę czasu w łazience. Jak suszyć? Wg. receptury D. E. Teetera, „Bazyliszka” suszy się w suszarce do grzybów w zacienionym miejscu, w temperaturze pokojowej do 40-50 stopni C „na wiór” przez 1-2 dni. Nie trzeba podgrzewać do 70 stopni C (jak podaje wiele innych źródeł). Odradza on jakiekolwiek gotowanie i podgrzewanie w piekarnikach, gdyż „powoduje to utratę potencjału zawartego w grzybie„. Po dobrym ususzeniu kapelusze nabierają często złotawego lub miedzianego połysku. Po ususzeniu krasnalskie czapki „kuruje” się umieszczając w ciemności w plastikowych torebkach, w słoiku na 2-3 miesiące. Dlaczego? Hydrazyna (w bardzo małym stężeniu) może (aczkolwiek nie musi) występować w czerwonych grzybkach. Po trzech miesiącach leżakowania substancja ta rozkłada się całkowicie. W recepturze Teetera właściwe suszenie i kurowanie jest również esencjonalne dla uzyskania dobrego smaku i potencji. Moc grzyba potrafi się wtedy zwiększyć (ale nie zawsze tak się dzieje). Dobrze wysuszone potrafią zachować magię przez wiele miesięcy i lat. Jak dawkować? Przyjmuje się, że mała dawka to 1 – 5 g. Średnia dawka 5 – 10 gram. Powyżej 10 gram zacząć mogą się poważniejsze wglądy, ale nie jest to regułą. Dawka silna to 15 – 30 gram. Efekty zaczynają się po 30 – 120 minutach od spożycia i mogą trwać 5 – 12 godzin. Czapka zmielona na proszek będzie działała szybciej, intensywniej i krócej niż połknięta w całości. Małe dawki pobudzają fizycznie, zwiększają odporność na ból i warunki pogodowe, poprawiają wydolność, wytrzymałość, kondycję oraz budzą odwagę. Były używane jako wspomagacze podczas ciężkich prac lub długich wędrówek przez plemiona syberyjskie. Większe dawki mają działanie bardziej mistyczne. Amanita współgra najlepiej z surowymi sokami, bardzo dobrze z miodem i surowym (niepasteryzowanym) mlekiem, znakomicie z cbd, cbg, thc, grzybami psylocybowymi, sasafrasem, lub kakao (które również delikatnie otwiera serce). Bezpiecznym pomysłem na zapoznanie jest mikrodawkowanie (np. 0,3 – 1 g) jako dodatek do surowego mleka lub soku, herbatka, przyprawa do zupy, składnik kulki mocy itp). Wielu twierdzi, że jeśli chodzi o amanity to właśnie mikrodawkowanie ma najlepsze działanie. Można włożyć mały kawałek kapelusza pod język i popijać sobie sok. Muscymol będzie się powoli uwalniał. Mikrodawki stosowane w rozsądnych odstępach czasowych subtelnie relaksują, wyostrzają zmysły, energetyzują, przywracają kontakt z ciałem, uwalniają stłumione i zamrożone w nim emocje. Często gdy zostaną one wyzwolone za pomocą płaczu, śmiechu, zwrócona zostaje człowiekowi jego pierwotna gracja i lekkość ruchów. Amanita muscaria stosowana z umiarem potrafi ulżyć w cierpieniu i pomóc zregenerować człowieka na wielu poziomach. Zarówno celuloza jak i chityna są trudne do strawienia i mogą powodować dyskomfort, zwłaszcza u ludzi o delikatniejszej konstytucji. Jednak muchomora nie trzeba wcale jeść. Dzięki prawidłowo suszonym grzybom można łatwo „zmienić wodę w wino” umieszczając na 3 godziny suszone kapelusze i nóżki w kielichu z deszczówką lub wodą destylowaną (w ilości przykrywającej susz) w temperaturze pokojowej. Odlewa się powstałą bursztynową ciecz do szklanki przez sitko i powtarza proces zalewając ponownie tego samego grzyba na około dwie godziny nową wodą. Drugą porcję zlewa się do naczynia zawierającego pierwszą i tak oto powstaje ambrozja. Do takiego ekstraktu potrzeba niewiele więcej suszu, jednak efekty są klarowniejsze. Najlepiej pić go rano na pusty żołądek, dolać go do bananowego szejka lub do surowego mleka. Bardziej wizualną i smaczniejszą wariację ambrozji uzyskuje się stosując surowy sok z winogron (radość dają tez soki z czerwonej papryki, arbuza, pomarańczy, mandarynek, selera naciowego) zamiast wody destylowanej. Tak, w książce Donalda Teetera jest o soku winogronowym pasteryzowanym. Aktualne doświadczenia pokazują jednak, że soki świeżo-wyciskane zdecydowanie lepiej współgrają z biało-czerwoną medycyną. Przepis na „Święte Wino” to moczenie np. 14 – 28 gram amanity w 0,5 L soku przez 3 – 6 – 9 lub nawet do 12 godzin. Po odcedzeniu można wycisnąć kawałki grzyba jak gąbkę. Lekko kwaśny sok daje najlepsze efekty, a kilka kropel octu zwiększa moc ekstraktu. To „psychodeliczne wino” nie powoduje alkoholowego kaca. Ma też unikalną właściwość wśród enteogenów – po szybkim rozcieńczaniu wodą destylowaną (2 – 6 kubków wody na 1 kubek ekstraktu) staje się jeszcze mocniejsze i bardziej magiczne. Efekty specjalne mogą przypominać wtedy psylocybinę. Doświadczenie rozwodnionego ekstraktu jest też przyjemniejsze dla ciała. Prawidłowe rozcieńczenie zaspokaja pragnienie. Podobnie jak w przypadku ambrozji – ma najlepsze działanie rano na pusty żołądek. W obu powyższych recepturach czystość użytej wody ma duże znaczenie. Sprawdza się tu świetnie rosa, śnieg, woda deszczowa, destylowana, demineralizowana lub z filtra osmotycznego. Twarda mineralna z gór lub chlorowana kranówka to mniej efektywne wiadomo dokładnie dlaczego rozcieńczenie „winamanity” powoduje czasami tak szybki wzrost mocy. To ewenement wśród wszystkich darów natury. Roztwór uzyskany z każdej innej substancji zmieszanej z wodą staje się słabszy niż ekstrakt wyjściowy. Muscymol jest bardzo polarną cząsteczką, podobnie jak woda. Być może na poziomie molekularnym zachodzi jakaś istotna transformacja w łańcuchach chemicznych… UWAGA! po spożyciu grzyba lub ambrozji z niego przygotowanej nie należy pić gazowanych płynów (np. piwa, słodzonych kolorowych puszkowanych wynalazków). Muscymol w obecności gazowanej wody wraca do postaci kwasu ibotenowego, który jest toksyczny. W celach medycznych NAPAR WODNY LUB WYWAR Obrane i posiekane czerwone muchomory należy zalać czystą dobrej jakości lub oczyszczoną i przegotowaną wodą. Na 100 g świeżych grzybów dodajemy 200-300 ml wody. Napar pozostawiamy dwa dni w ciemnym i chłodnym miejscu. Następnie napar należy przefiltrować i umieścić w lodówce, gdzie przechowujemy go nie dłużej niż trzy dni. Napary Amanita są zwykle przyjmowane 10-100 ml 2-3 razy dziennie przed posiłkami. NALEWKA Opcja 1. Napełnij litrowy słoik czapkami z czerwonych muchomorów, wlej wódkę, zakop w ziemi na miesiąc. Następnie odcedź, wstaw do lodówki. Nalewkę stosujemy przy skurczach naczyń krwionośnych, stwardnieniu mózgu, przewlekłym zapaleniu migdałków, raku żołądka i skóry. Pijemy przez 20 dni, 1 kroplę w łyżeczce wody destylowanej 3 razy dziennie 1 godzinę przed posiłkiem, konieczna jest przerwa 10 dni. Opcja 2. 3-4 nakrętki grzybowe trzymaj w chłodnym miejscu (w lodówce) przez dwa dni, drobno rozkrusz, włóż do słoika i wlej wódkę tak, aby płyn na grubość palca wystawał ponad grzyby, włóż słoik do lodówki. Po dwóch tygodniach nalewkę odcedź i użyj. Schemat leczenia: „Hill” – najpierw stopniowy wzrost liczby zrzutów, a następnie spadek. Na przykład pierwszy 40-dniowy kurs zaczyna się od jednej kropli i zwiększa się o jedną kroplę każdego dnia. Dwudziestego dnia osiąga się maksimum, a następnie stopniowo zmniejsza się do jednej kropli. Powtarzane kursy mogą obejmować do 20 kropli. Krople rozcieńcza się w ciepłej przegotowanej wodzie do 40 kropli na 20 szklanki wody, więcej niż 0,5 kropli na szklankę wody. Rozcieńczenie chroni przewód pokarmowy przed podrażnieniami. NALEWKA ALKOHOLOWA Posiekane muchomory, bez ubijania, umieszczamy w szklanych naczyniach (słoikach, butelkach). Następnie zalewa się go medycznym alkoholem i pozostawia na 1-2 miesiące. Po odcedzeniu napar alkoholowy przechowujemy w lodówce. Wódkę Fly Agaric przygotowuje się w ten sam sposób. Napar alkoholowy przyjmuje się zwykle jedną łyżeczkę 2-3 razy dziennie z posiłkami. Nalewka Amanita w mikrodawkach (3-5 kropli na 50 ml wody przyjmowanych raz lub dwa razy dziennie) nie tylko wzmacnia odporność i poprawia sen, ale także po ciężkim wysiłku w ciągu jednego dnia łagodzi najsilniejsze bóle mięśni i stawów. MAŚĆ Drobno posiekaj czerwone muchomory, wsyp do butelki, zakorkuj i wstaw na noc do pieca lub piekarnika na bardzo małym ogniu. Rano następnego dnia przetrzyj zawartość butelki przez sito i włóż do szklanego słoika. Smaruj obolałe miejsca w nocy i dobrze zawiń. AMBROZJA – SOMA Soma przygotowana w poniższy sposób, otwiera czarkę naszego serca, działa detoksykująco na organizm, przyzwyczaja nasze przekaźniki nerwowe do amanity, poprawia samopoczucie, działa leczniczo na duszę i ciało. Tak przygotowaną ambrozję spożywamy raz dziennie, najlepiej wieczorem. Spożywamy ją ceremonialnie z dobrą intencją, w spokoju i oczyszczonej przestrzeni. Taką kurację najlepiej przeprowadzać od jesieni do wiosny. Podczas całej kuracji nie spożywamy soli (TO BARDZO WAŻNE), a dieta nasza powinna być jak najbardziej prosta i lekka, najlepiej surowa dieta z przewagą owoców. 1 litrowy słoik, najlepiej z ciemnego szkła, szczelnie zamykany wypełniamy suszonym kapeluszami do 1/3, dobrze dociskając grzybki. Zalewamy je wodą najlepiej źródlaną. Jeśli nie mamy dostępu do źródła możemy użyć wody destylowanej, którą należy ustruktyruzować. Najlepiej robić to specjalnym kubkiem lub podstawką służącą do tego celu. Grzyby należy odrobinę pognieść w słoiku. Dodajemy do tego 1 łyżkę octu jabłkowego, niepasteryzowanego. Tak przygotowane amanitki, zakręcamy i wstawiamy do lodówki na 5 godzin, podczas tego czasu warto kilka razy je wyjąć i pougniatać. Słoiczek przechowujemy szczelnie zamknięty, taka ilość, wystarczy nam na bardzo długi czas. 2 łyżki stołowe naszego winka rozcieńczamy w 300 l. dobrej jakości wody, o jakiej pisałam wcześniej. Następnie przelewamy ze szklanki do szklanki kilkakrotnie aby woda dobrze związała się z muscymolem. Następnie przystawiamy naszą szklaneczkę do serca aby naładować naszą ambrozję miłością. A może leśna kołysanka grzybowa? 😂 Filmik pokazuje jednego ze współczesnych szamanów wykorzystującego w swojej praktyce muchomory. Pozdrawiam z miłością Dziewanna. UWAGA !!! Jestem tylko skromną szamanką, nie musisz się ze mną zgadzać, a ja nie odpowiadam za złe zrozumienie wyżej wymienionych informacji. Służą one wyłącznie w celach informacyjnych. Jakiekolwiek praktyki, które poczynisz, czynisz wyłącznie na własne ryzyko i własną odpowiedzialność! Dawką śmiertelną muchomora czerwonego jest prawdopodobnie 10 średnich-dużych kapeluszy i nie powinno się dobijać do tej dawki pod żadnym pozorem!!! Ważne informacje praktyczne, zbiór, suszenie, przygotowanie, dawkowanie znajdziecie tutaj: Bardzo ciekawe informacje znajdziecie tutaj: Korzystałam z wiedzy własnej oraz materiałów Więcej o stosowaniu i inne informacje znajdziecie tutaj, skad i ja korzystałam: Bardzo ciekawe informacje znajdziecie tutaj: Korzystałam z wiedzy własnej oraz materiałów Materiał Jakuba Babickiego z botanicznej galaktyki. Materiał i cytaty Jakuba Babickiego z botanicznej galaktyki. Muchomór czerwony Muchomor czerwony i muchomor plamisty to są 2 odrębne gatunki i posiadają różnice w działaniu toksycznym. Muchomor czerwony (Amanita muscaria): stan po spożyciu – poczucie wszechwiedzy, że można wpływać na losy całego świata, widzieć duchy, które podpowiadają, jak działać związki muchomora nie są metabolizowane w wątrobie i są wydalane z moczem biedniejsi, których nie stać na muchomora pili mocz ludzi odurzonych muchomorem bądź jedli mięso odurzonego renifera nie jest w stanie wywołać śpiączki zatrucie muchomorem czerwonym (Amanita muscaria) – w przypadku hospitalizacji nie nie ma potrzeby podawania specjalistycznego leczenia – wystarczy tylko przepłukać żołądek, podać węgiel aktywny, toksyczność muchomora czerwonego jest generalnie niewielka nalewka z muchomora czerwonego (Amanita muscaria) na Ukrainie – stosowana jest zewnętrznie na bolące stawy i mięśnie Muchomor plamisty (Amanita pantherina) zawiera więcej muscymolu – dlatego plamisty może wywołać śpiączkę, a czerwony – nie śpiączka po muchomorze plamistym – znajduje się II do IV stopnia w skali muskaryna nie przebija się w efektach działania, maskowana przez muscymol i kwas ibotenowy muchomor plamisty ma gładki pierścień źródła: Forum Zielarstwa – Fitoterapia Chorób Onkologicznych 2019 Muchomór czerwony More from Ola Żywica benzoesowa – to dla mnie jeden z najpiękniejszych zapachów Mamy 2... Read More More Stories

nalewka z muchomora na stawy