🎇 Dziecko U Dentysty Forum

Dentysta Żywiec a stomatologia dziecięca. Dziecko u dentysty to temat równie trudny, co popularny. Wizyta dziecka u stomatologa napawa strachem, obawą, niepewnością, a im dłużej zwlekamy, tym jest gorzej. Co więc zrobić, by wizyta dziecka u dentysty nie była stresem, zarówno dla Małego Pacjenta, j Najważniejsze żeby pierwsza wizyta adaptacyjna odbyła się zanim dziecko będzie bolał ząbek, wtedy stomatolog tylko pokaże swoje "zabawki", pozwoli "polatać" fotelem w górę i na dół, zajrzy do buźki, obejrzy ząbki, posmaruje "miodkiem" czyli fluorem, tak żeby dziecko nie bało się kolejnych wizyt. U nas tak było, ale potem z Co jest gwarancją sukcesu wizyty dziecka w gabinecie stomatologicznym? Jak dziecku pomóc możemy my rodzice a co może zrobić lekarz? Lek. dent. Julia Kirilow 2. Wizyta adaptacyjna u dentysty. Najlepiej na taką pierwszą wizytę udać się z maluszkiem już w okresie ząbkowania. Po pierwsze dlatego, aby skontrolować i sprawdzić czy przebiega ono prawidłowo a po drugie, aby powoli oswajać dziecko. My po pojawieniu się pierwszego ząbka wybraliśmy się z córką do dentysty. Jeśli twoje dziecko jest już starsze i do tej pory nie byłeś z nim u dentysty, zrób to, zanim pojawią się pierwsze zmiany próchnicze na zębach malucha. Wizytę możesz zaplanować, gdy twoje dziecko skończy 2,5-3 lata. Gdy dziecko boi się dentysty — jak zmienić jego nastawienie Dziecko u dentysty otworzyło buzię, a lekarka aż sięgnęła za telefon. "Tylko wyrwanie". Wszyscy rodzice przechodzili przez ciężki okres ząbkowania u swoich dzieci. Płacz, krzyk, a często także i gorączka oraz biegunka. Kiedy mleczne zęby wyrosły, zrobiły miejsca już tym stałym, o które należy dbać szczególnie mocno. Dziecko u dentysty powinno pojawić się, jak ma już 4 zęby mleczne, a najpóźniej na wizytę u stomatologa trzeba się wybrać z 3-letnim dzieckiem. Najlepiej pójść do pedodonty, czyli stomatologa wyspecjalizowanego w leczeniu dzieci. Jak przygotować dziecko do wizyty u dentysty? Przez zabawę. Razem z dzieckiem pobaw się w dentystę. Wspólnie obejrzycie zęby zabawek, sprawdźcie specjalnym lusterkiem, jak wygląda buzia w środku. Książeczki i bajki o wizycie u dentysty. W wielu książkach dla dzieci jest pokazane, jak dokładnie wygląda wizyta u dentysty. Zwykle na wizytę u dentysty dziecięcego na NFZ trzeba długo czekać. Termin czasu oczekiwania na pierwszą wizytę kształtują się średnio od 2 do 6 miesięcy, w zależności od regionu naszego kraju, oraz wielkości miasta. Najbliższe terminy na wizytę do dentysty można sprawdzić. w wyszukiwarce NFZ. (https://terminyleczenia.nfz.gov.pl/) HzAq2. chodzi mi o claudie..ma duzo ubytkow…panicznie boi sie dentysty… na razie zdecydowalam sie na to..mamy zabieg w polowie wrzesnia.. Ale mam obawy,,czy jest to bezpieczne dla 3latka???… jesli nie narkoza to co?.. glupi jas?..czy cos w tym stylu?…choc slyszalam ze te oglupiacze nie zawsze dzialaja i potem dziecko trzeba wiazac pasami normalnie nie da rady..bo claudia boi sie dentysty jak ognia /skutek poprzednich wizyt, ktore i tak nic nie daly/… A zeby trzeba wyleczyc… czy jakis 3latek tutaj byl wogole pod narkoza? claudia.. "Ci od dzieci" mają zazwyczaj większe doświadczenie, więcej cierpliwości i lepsze podejście wynikające z praktyki, dla niektórych maluchów gabinet to przerażające,dziwne i obce miejsce i niekiedy chodzi się po kilka razy żeby maluch najpierw się z miejscem oswoił ,potem z lekarzem, no i dopiero przechodzimy do rzeczy, u nas była mega próchnica w jedyneczce, co było przy naszych wcześniejszych operacjach nieuniknione , także musieliśmy zalapisować i teraz będzie czarno biały ząbek - aczkolwiek lepsze to niż próchnica i jego brak, lepiej iść i wiedzieć na pewno, że jest ok 🙂 (Maju , ale buszujesz po forum 😉 ) Pytanie nadesłane do redakcji Co zrobić, jeśli dziecko panicznie boi się dentysty? Nigdy nie było straszone, widzi, jak dentysta naprawia moje zęby, nawet na fotel siada, ale buzi nie otworzy. Odpowiedziała lek. stom. Wioletta Bereziewicz Zakład Epidemiologii i Badań Populacyjnych CMUJ w Krakowie Zakład Stomatologii Zintegrowanej CMUJ w Krakowie Europejskie Centrum Profilaktyki w Krakowie Lekarze dentyści, którzy specjalizują się w dziedzinie pedodoncji, czyli stomatologii dziecięcej, potrafią pracować efektywnie z dziećmi i młodzieżą dzięki zdobytej wiedzy opartej na zasadach psychologicznych i zagadnieniach związanych ze wzrostem i rozwojem. Bardzo ważne jest, aby wizyty dzieci były odbierane pozytywnie, gdyż te wczesne doświadczenia z dzieciństwa w gabinecie stomatologicznym mają duży wpływ na systematyczne uczęszczanie na wizyty kontrolne w wieku dorosłym. Każde dziecko jest inne i zachowania dzieci w gabinecie stomatologicznym również są zróżnicowane. Rodzic przekazuje dziecku właściwy model zachowania w gabinecie stomatologicznym. Ważne jest to, aby unikać słów: „To nie będzie bolało”, gdyż z psychologicznego punktu widzenia to jest sugestia, że będzie bolało i tu głównie są indukowane obawy czy niepokój dziecka. Pierwsza wizyta stomatologiczna dziecka tzw. adaptacyjna powinna odbyć się przed 18. miesiącem życia (maks. do 3. rż.), aby wykształcić pozytywne nastawienie do dalszej współpracy z lekarzem dentystą. Wizyta adaptacyjna dotyczy zapoznania się z nowym miejscem, instrumentami i urządzeniami, powinna trwać ok. 15 min. Preferowanym sposobem współpracy z najmłodszymi pacjentami jest metoda behawioralna redukcji niepokoju Addelstona (tell - show - do): powiedz - pokaż - zrób, czyli informowanie, następnie pokazanie i w końcu wykonanie zabiegu. Dzieci niewspółpracujące zaciskają usta przy próbie wykonania badania jamy ustnej czy zabiegu przez lekarza stomatologa, w ten sposób wyrażają swój bunt i nieufność. Jest to normalny stan zazwyczaj przejściowy podczas rozwoju dziecka, ale też sytuacja trudna. Z jednej strony, warto przyjąć tę postawę dziecka, aby widziało, że akceptujemy jego decyzję - dużą rolę odgrywają tu rodzice (do nich należy zadanie, by wpoić dziecku przekonanie, że wizyta będzie ciekawym doświadczeniem). Z drugiej strony warto poszukać skuteczniejszej metody: opowiedzieć historyjkę, zagrać w prostą grę - czynności te wymagają od dziecka aktywności, która pozwala oderwać uwagę od samego zabiegu stomatologicznego i skierować myśli na coś innego niż zabieg. Próba wyegzekwowania danego zachowania siłą może dać całkiem odwrotny skutek, pozostawiając trwały ślad negatywnych emocji u takiego dziecka na bardzo długi czas. Pomocne mogą być również pozytywne wzmocnienia poprzez rzeczową („Dyplom dla dzielnego pacjenta”) lub słowną nagrodę w odpowiedzi na pożądane zachowanie. Dla dzieci niewspółpracujących pomimo ww. podejmowanych prób ze strony rodziców i lekarza stomatologa pomocna może być premedykacja doustna w formie farmakoterapii tzw. mieszanki uspokajające w postaci tabletek lub syropów. Jednak ma ona swoje wady nie można przewidzieć czasu i głębokości wystąpienia efektu uspokajającego, a dodatkowo nie ma tu otwarcia się dziecka na świadomą pozytywną relację z lekarzem dentystą i możliwości budowania wspólnej współpracy i dlatego zdecydowanie lepsza jest hipnoza czy muzykoterapia. Hipnoza stosowana jest z dużym powodzeniem, gdyż wprowadza pacjenta powoli w głęboki trans hipnotyczny, wyłączający całkowicie ból i negatywne odczucia przy zabiegach stomatologicznych. W Polsce jednak jest niewielu lekarzy praktyków, stosujących tę metodę, ponieważ wymaga ona dodatkowego przeszkolenia w ośrodku psychoterapeutycznym lub współpracy interdyscyplinarnej. Są też inne metody: względna analgezja (sedacja podtlenkiem azotu) - czyli uspokojenie za pomocą tzw. gazu rozweselającego, która jest określana jako stan fizycznego odprężenia, przyjemnego oszołomienia, oderwania się od rzeczywistości bez wyłączenia świadomości stosowana u dzieci 4-5-letnich (ryc. 2), znieczulenie ogólne po konsultacji anestezjologicznej (ryc. 3). Sedacja podtlenkiem azotu daje duże korzyści w zwalczaniu niepokoju u dzieci lękliwych, ale współpracujących. Znieczulenie ogólne natomiast jest stanem pełnej utraty przytomności, napięcia mięśniowego i odruchów obronnych i musi być przeprowadzone przez lekarza anestezjologa w odpowiednio wyposażonych salach operacyjnych - tylko we wskazanych sytuacjach klinicznych u pacjentów z poważnymi zaburzeniami ogólnoustrojowymi z ograniczeniami fizycznymi wg Amerykańskiego Towarzystwa Anestezjologów (ASA) po wykonaniu szeregu zleconych badań medycznych i odpowiednim przygotowaniu do zabiegu (ryc. 3). Ryc. 1. Angażowanie dzieci w proces leczenia. Wtedy czują, że otoczenie gabinetu jest bezpieczne i może być miejscem zabawy. W tym przypadku chłopiec jest wzorcem dla dziewczynki (Cameron & Widmer R. P.). Ryc. 2. Zastosowanie podtlenku azotu ze ślinochronem (Cameron & Widmer R. P.). Ryc. 3. Leczenie stomatologiczne w znieczuleniu ogólnym w sali operacyjnej (Cameron & Widmer R. P.). Piśmiennictwo: Barnett Asystowanie w stomatologii. Podręcznik dla asyst i higienistek stomatologicznych. Wyd. I polskie pod redakcją Bladowskiego M., Wydaw. Medyczne Urban & Partner, Wrocław 2005: 14-197 Cameron Widmer Stomatologia dziecięca. Wyd. 1 polskie pod redakcją Kaczmerek U. Wydaw. Urban & Partner, Wrocław 2005: 8-27 Felton A., Chapman A., Felton S.: Zdrowie jamy ustnej. Edukacja i promocja. Wydaw. Lekarskie PZWL, Wyd. I, Warszawa 2011: 198-227

dziecko u dentysty forum